Steeds meer meisjes kiezen voor een schrijnwerkersvak
Vrouwen in de schrijnwerksector. Het is vandaag nog steeds een beeld dat weinig te zien is. Een van de weinige vrouwen binnen de sector is Melissa Smet. Na haar studies werkte ze zes jaar in de sector, maar keerde ze uiteindelijk terug naar haar roots en besloot ze om het vak als leerkracht aan te leren aan jonge gemotiveerde studenten!
DROOM VAN KINDS AF
Al op jonge leeftijd wist Melissa dat ze met haar handen wilde werken. Ze koos dan ook bewust om een technische school te volgen. Toen ze voor het derde middelbaar haar finale keuze moest maken, wilde ze haar hoogste resultaat op haar rapport haar uiteindelijke toekomst laten bepalen. "Mijn hoogste punt was mechanica, maar hout lag mij eigenlijk veel beter omdat het een warm product is. Zo ben ik dan toch in de houtwereld gerold."
"Ik heb als vrouw nooit het gevoel gehad dat ik er niet bij hoorde"
"Na mijn opleiding ging ik aan de slag bij een schrijnwerkerij in de buurt. Daar werd ik onmiddellijk goed ontvangen. Aanvankelijk keken ze wel eens en stelden ze zich wel de vraag hoelang ik het zou volhouden. Uiteindelijk verliep alles goed. Natuurlijk moet je je overal bewijzen, maar ik had nooit het gevoel dat dat was omdat ik een meisje was. Ik heb nooit tegenkantingen ervaren of het gevoel gehad dat ik er niet bij hoorde."
Ook bij klanten had Melissa nooit een vreemd gevoel. "Sommige klanten verschoten wel eens toen ik op een werf aankwam, maar na enkele dagen was dat de normaalste zaak van de wereld. Daarnaast vroegen sommigen wel eens wat ik er kwam doen, maar daar reageerde ik dan op met een kwinkslag!"
De coronacrisis heeft in de opleiding heel wat roet in het eten gegooid. Door de lockdown mochten de studenten niet meer naar school, waardoor de praktijkvakken van achter een computerscherm geleerd moesten worden. "Dat was een heel stuk moeilijker. We zijn met alle collega's naar school gekomen en aan de hand van filmpjes heel wat theorie gegeven. Dat was eigenlijk geen oplossing, want zo konden de studenten het hout niet voelen of proberen. De klassen die nu in het vierde en het vijfde zitten, missen daardoor vaak toch wel heel wat basiskennis."
STEEDS MEER VROUWELIJKE STUDENTEN
Momenteel volgen er 150 leerlingen, gespreid over vijf studiejaren, les in de houtbewerkingsrichting aan Don Bosco in Halle. Melissa Smet: "We zien dat er quasi elk jaar een vrouwelijke student het vak wil leren. Dat is een enorme vooruitgang! Toen ik hier les volgde, was ik het enige meisje in de houtbewerkingsafdeling. Daarna heb ik zes jaar in de sector gewerkt en nooit ben ik een vrouwelijke schrijnwerkster tegengekomen. Dit jaar zullen er bij ons weer twee meisjes afstuderen en van hen weet ik zeker dat ze in de sector zullen blijven. Dat is een positieve evolutie! Ik hoop dan ook dat die trend zich voortzet. Het belangrijkste blijft dat je in je leven moet doen wat je graag doet. Zelf had ik nooit verwacht dat ik graag zou lesgeven, maar nu doe ik dat enorm graag. Je moet er gewoon voor gaan!"
GEEF STUDENTEN EEN KANS
Elke schrijnwerkerij is op zoek naar goede schrijnwerkers, maar vaak worden de studenten aan de kant gelaten. Iets wat Melissa moeilijk te begrijpen vindt. "Even geleden merkte ik op dat heel veel bedrijven op zoek waren naar ervaren schrijnwerkers. Natuurlijk begrijp ik wel dat iemand die van school komt meer tijd in beslag neemt, maar de jongeren moeten ergens de kans krijgen om het te leren. We proberen deze trend te veranderen door onze leerlingen vroeger op stage te sturen. Zo zien onze stagegevers wat de studenten te bieden hebben en soms krijgen ze daar dan wel een contract!"